धिमय् युद्ध बाजा

प्राचिन युगमा जंगली जनावरको डरका कारण धिमे बाजा बजाइने गरेको भनाइ छ । त्यसैगरी युद्धमा ज्यापु समुदायले धिमे बाजा बजाउँदा आफ्नो पक्षमा थोरै सेना भए पनि त्यसको आवाजले निकै मानिस रहेको जस्तो भान पर्ने भएकाले यो बाजा युद्धको समयमा बजाइने गरेका छन् । ‘अहिले यो बाजा सवै जात्रामा बज्ने गरेको छ,।, ‘धिमे हाम्रा बाजाहरूको ‘राजा’ बाजा हो ।

नेवार समुदायको प्राचीन बाजा धिमेलाई प्राचीन समयमा युद्धको प्रमुख हतियारको रूपमा प्रयोग गर्ने गरिएको छ। ‘कमान्डरले धिमेको ध्वनिबाट लडाकुलाई युद्धको अवस्थाबारे जानकारी गराउँथे भन्ने किंवदन्ती छ,’। ‘धिमेकै तालअनुसार युद्धको रणनिति तयार गरिन्थ्यो ।’

Newari bajaa newa

Newari dha baja newa

Newa bajaa pasemaa

Newa baja nagadaa

Newa baja nayoo khee

Tabalaa

Interwe

Teej.

The third day of the bright fortnight of Bhadra (August-September) is popularly known as Teej or Haritalika. The Nepalese Hindu women mark it with pomp and pageantry. This is the day Parvati, the daughter of the Himalayas, is said to have won the heart of Lord Shiva by dint of her deep devotion and made him accept her as his wife. There is a very interesting story about it.Parvatraj, the great king of the Himalayas, once decided to marry Parvati to Lord Vishnu though he very well knew that his daughter was in deep love with Lord Shiva. Necessary arrangements were made for the wedding to take place following day. Poor Parvati was terribly upset. So the decided to run away. She asked her female attendants to work out an escape plan. Soon after the night fell, her good friends stealthily took her away to a nearby forest, where Shiva used to live. The love-torn Parvati immediately put herself into deep penance. Shiva became very much pleased with her but he still wanted to see if she really had true love for him. So he appeared before her in the form of Vishnu and started speaking ill of Shiva. But Parvati was unshaken in her determination. Then Shiva appeared in his real form and said,"I can see now that you have won my heart. So I am happy enough to accept you as my wife."
It is said that Parvati was so pleased with her friends, who helped her in her great hours of need, that she sent for them to share her happiness. Since then women have aside this occasion, now known as Teej or Haritalika, to meet their female friends and have a happy get-together. (Hari and talika together means to be taken away by one's friends). They usually go in sizeable groups singing the festival songs on their way to the temples. Besides, the interesting custom of sending delicacies to their bosom friends and relatives on the eve also seems to remind us of the warm feelings and love Parvati had for her good friends.Like Parvati, women fast during Teej in the name of Lord Shiva. According to the Bhavishya Purana, those who fast on this day are sure to remove that blessings of the Lord. Particularly, the unmarried Hindu girls fast and worship Shiva with sincere faith and devotion because they beleive that by during so, they would find ideal husbands. So Nepalese women, especially girls, dress up in their best attire (usually red colored) and visit Shiva temples. The most attractive temple for all kinds of ceremonial activities on this day is the Pashupatinath temple in Kathmandu.Another interesting aspect of the festival is having dar (feeding upon piecemeals) on the eve. Consequently, the fasting women spend the entire day singing and going round the temples without any noticeable sing of fatigue.Women break their fast on the second day that marks the beginning of another ritual-worship of Lord Ganesh, the elephant-headed God of good luck (see chapter 1 and 18). Worshipping Ganesh on this day is believed to ensure success for all the wishes the fasting women make on Teej.

पन्ति जात्राया छुं खँ

Grand  Festival of Symbolic Sexual Intercourse of Unmatta Vairab and Vadrakali today @ Panauti, Read about its interesting myth.
<पन्ति जात्राया छुं खँ >
झी नेपाःमि न्ह्याथाय् च्वंसां कमसेकम दछिया छकः देशय् च्वंपिं फुक्क द्यःतय्त पूजा याना भावभक्ति क्यनाः जात्रा यानाः भ्वय् नयेगु चलन दु । आपालं थाय् भैलद्यः भद्रकाली महाकाली गणेद्यः आदि ला व हि छाये जिउपिं द्यःपिनि पुजा यानाः जात्रा यायेगु चलन दु । तर पन्तिइ थुपिं ला हि नईपं द्यःत नापं महाद्यःया नं जात्रा याइगु चलन दु । थन थ्वहे पन्ति देया जात्राया छुं खँ न्ह्यब्वये ।

जात्राया पष्ठभूमि :

द्वापर युगय् कृष्णया अवतार जुइधुंकाः महाद्यः छन्हु महाद्यः नं कृष्ण नाप लावन । नापलायेगु झ्वलय् महाद्यः नं कृष्ण चरित्र स्वयेत धाल 'हे कृष्ण छि नापं १६०० गोपीनीत दु उकि मध्ये जितः नं छम्ह निम्ह बियादिसँ ।' महाद्यः थथे धाय् धुंकाः कृष्णं मुसुहुं न्हिलाः 'जि मदुगु क्वथाय् च्वंम्ह जिम्ह कलाः यंकादिसँ' धायेधुंकाः महाद्यः कृष्ण मदुगु क्वथा स्वः जुल । आश्चर्य न्ह्यागुं क्वथाय् कृष्ण दुगु खनाः लज्या चायाः महाद्यवं पार्वती थाय् वना दक्वं खँ कन ।

महाद्यःया खँ न्यनाः पार्वतीं महाद्यःया चरित्र स्वयेत महाद्यःयात ख्याच्वः बीत ६४ योगीनीया रुप कयाः कामातुर जुयाः दक्वसिनं छगू हे सलं महाद्यः नापं भोगया लालसा याना इनाप यात । थ्व खना महाद्यः ग्यानाः बिसिउँ वन । महाद्यः न्ह्याथाय् वंसां थःगु लिउ लिउ वयाच्वगु खनाः महाद्यः झन ग्यानाः पन्तिया त्रिवेणी छगू गुप्त थासय् सुलाच्वन । महाद्यः सुलाच्वंगु खनाः ६४ योगिनीपिंसं महाद्यः त्रिवेणी पिहां वयेवं ज्वने धकाः त्रिवेणी चाकःछिं घेरा बियाः पियाच्वन ।

थ्व खँ दक्वं विष्णु सियाः महाद्यःया न्हाय्पनय् हे महाद्यः छि छाय् थन सुलाच्वना छु छि उन्मुक्त रुप जुयाः पिहां वये मफुला ? धायेधुंकाः महाद्यः थ्व खँ सत्य ताया भयानक उन्मुक्त भैरवया रुप कया पिहां वल । थथे अति भयानक भैरव रुप खनाः ग्यानाः ६४ योगिनी छम्ह हे भद्रकाली जुयाः अनं बिसिउँ वन । उन्मुक्त भैरव नं भद्रकालीयात लिउ वन । थथे थःत लिउ वःगु खनाः भद्रकाली रोशीया सिथंसिथं नगरय् दुहां वन । बिसिउँ वनेगु झ्वलय् भद्रकाली त्रिवेणीं कोलाछेँ त्वाः दुमागः त्वाः वलाछेँ वमाडि त्वाः जुजुं अधा त्वालय् थ्यनाः भो सुयाबिल थ्व थाय् छगू शिवलिड्ड नं दु अनं फनक लिउने स्वयाः लाय्कुया गणेद्यः न्ह्यःने हानं भः पुल । अनंलं यलाछेँ त्वाःया त्रिपुरा सुन्दरीया देगः न्ह्यःने थ्यनेधुंकाः उन्मुक्त भैरवं ज्वनाः धंनुकाशनं संभोग यात । अले निम्हेसिया राजीखुसी स्वकः तक सहवास यात । सहवास लिपा भद्रकाली अति लय्तायाः धाल 'हे प्रभु छिगु उन्मुक्त रुप स्वये धुन आः छिगु साक्षुत शिव रुप कया संभोग याये माल' धायेधुंकाः महाद्यः प्यकः तक सहवास यानाः निम्हं सन्तुष्ट जुल ।

थ्व दक्वं घटना सब्बु चान्हय् जूगु खः । थ्व दक्वं घटनाया साक्षी न्ह्यःने च्वंम्ह ब्रम्हायणी जुयाच्वन । थुकिं लिपा भद्रकाली उन्मुक्त भैरवयात लँय् दथुइ वतक तःवन अले भैरवं नं भद्रकालीयात मतिना क्यनाः पुतुलं छपाः बियाः लितछ्वल । अले थः दक्षिँणया लँपु थःगु लँय् वन ।

थ्व दिं जेष्ठ पुन्हिया दिं जुयाच्वन उकिं आतकं नं प्रत्येक जेष्ठ पुन्हि कुन्हु थ्व देशय् महाद्यः भैलद्यः व भद्रकाली नापं गणेद्यः व ब्रम्हायणया प्रतिमा खःतय् तयाः जात्रा यायेगु चलन दु ।

१. महाद्यः न्ह्यःने भैलद्यः लिउने व भद्रकालीयात दथुइ तयाहःगु खः धाःसा मेगु कथं ६४ योगिनी महाद्यःयात व भैलद्यः ६४ योगिनी याना लिनाहःगु खः ।

२. बैसाख महिनाया ख्वपया भैरव व महाकालीया खः ल्वाकूबलय् महाकालीयात सन्तोष मजुया तँचाया हानं पान्चाल नगरय् थ्व खः ल्वाकेगु ज्याझ्वः यायेमाःगु खः ।

जात्राया विधि :

महाद्यः त्रिवेणी सुला च्वंबलय् ६४ योगिनीत दक्वं छगू हे रुप जूबलय् भद्रकालीया रुप जक बिसिउँ वन अले मेगु दक्वं अन हे सिद्ध जुयाः आदिशक्ति ब्रम्हयणीया स्वरुप जुया प्रख्यात जुल । उबलेनिसें पान्चाल नगरय् आःया पन्ति देय् छुं नं जात्रा पर्व यायेमाःसा ब्रम्हायणीयात नि नगरय् दुत हयेमाः । उकिं जेष्ठ पुन्हिया जात्रा न्ह्यज्याके न्ह्यः जेष्ठ शुक्ल त्रियोदशी बहनी सरकारी पुजा नापं पुरोहीत आँचाजु किसानी पुतुवार सुकुन्दा वा पुजाया सामान ज्वनाः नगरया पूर्वय् च्वंगु आदिशक्ति ब्रम्हायणीयात हयेत पद्यावती खुसि छिनाः देगलय् चछि पुजा यानाः जाग्रम च्वनी । थ्वयात कुल्कया नं धाइ । थ्व जात्राया प्यन्हु न्ह्यः अर्थात् जेष्ठ शुक्ल दशमी कुन्हु द्यःयात आशनं क्वय् तइ । थुकियात द्यः कुहां बिज्याःगु धाइ ।

थ्व कुल्कयाया जात्रायात 'दुइँचा न्याकेगु' नं धाइ । उकुन्हु तापाक च्वंपिं नेपाःमित विदेशीत नं वयाः थ्व जात्रा स्वः वइ । जात्राया विधिकथं द्यःतय्त पुजा यायेगु निम्ति आचाःजु द्यःपाला भारी कुबिम्ह सुकुन्दा व वाकिजाकि ज्वनिम्ह दुँइ पद्यावती खुसि छिनाः देगलय् वनी उपिं थौंकन्हय्या ताँय् न्यासी वनेगुयात दुँइचा न्याकेगु धाइ । उपि थज्याःगु कथं न्यासी वनी कि झण्डै ५० मि ताहाकाःगु तां छीत नं ताउत बी । थज्याःगु कथं छाय् न्यासी वनी धाःसा यक्व दँ न्ह्यः थथे जात्रा कुन्हु खुसिबाः वयाः पुजा खलः खुसि छिनाः वने मफुत । थुपिं छु याये छु याये जुयाः च्वंबलय् बासुकी नाग व वया कला निम्हतिपु वयाः खुसि त्याला कयाः च्वनाबिल । अले पुजा खलः नागया म्हय् न्यासि वनाः खुसि छित । उकिं थ्व जात्राया न्ह्यः न्ह्याबलय् ग्वफ्य वइ थुकिं बासुकी नागया सुचं वःगु धाइ । उकिं पुजाखलःत ताँय् घुसघुसु याना न्यासी वंगुयात नागया म्हय् न्यासी वंगु प्रतिक कथं काइ । वकुन्हु हे बहनी थुखे भद्रकालीया द्यःछेँ नं देवीयात खःतय् तयेत तयार यानातइ । उखे दुइँचां खुसि पार यायेवं भद्रकालीयात नं खतय् तया सालाहइ । अले ब्रम्हायणी देगलय् यकाः पुजा याइ । थ्व पुजा याइबलय् देगलय् लुखा तिना तइ । थ्व लुखा तान्त्रिक पुजा सिमधयेक चायेकी मखु । थ्व तान्त्रिक पुजायात गोडु पुजा नं धाइ ।

कन्हय् जेष्ठ शुक्ल चतुदर्शी कुन्हु छेँखापितं भ्वय् नइ । थ्व दिं नखः नं खः । थ्व कुन्हु बहनी भद्रकालीया खालि ख रोशी खुसि सिथय् साला हइ ।

जेष्ठ पुन्हि कुन्हु मू जात्रा जुइ । थ्व दिं कुन्हु सुथं न्हापं ब्रम्हायणी देवीयात खतय् तइ । अले बाजा गाजा नापं लाय्कुली न्ह्यःने तये हइ । अले इन्द्रेश्वर महाद्यःयात खुत्वाःगु खतय् तइ अथे हे भद्रकाली अले भैरव नापं यंकी । रोशिया सिथंसिथं थुमित न लाय्कुली थ्यंकी । महाद्यः लिउ लिउ भद्रकाली यंकूगुया अर्थ भद्रकालीं महाद्यःयात लिना यंकूगु खःसा उन्मुक्त भैरवयात भद्रकालीया लिउ लिउ यंकीगुया अर्थ उन्मुक्त भैरवं भद्रकालीयात लिनायंकूगु धाइ । थ्व खत लाय्कुली थ्यनेवं उन्मुक्त भैरवया ख सालाः भद्रकालीया ख नापं ल्वाके यंकी । अनिलं भद्रकाली द्यःया ख साली अले व नं उन्मुक्त भैरवनापं ल्वाके यंकी । थथे ख ल्वाकेधुंकाः खतय् च्वंपि भक्तजनतय्सं लय्ताया आकाशय् अबीर ह्वली । थ्व ख ल्वाकीगु तान्त्रिक विधि जूगुलिं थुकिया पर्दाफास जुइ धुंकाः अबीर ह्वलिगु नं धाइ ।

थथे हे इन्द्रेश्वर महाद्यःया ख व भद्रकालीया ख नं ल्वाकी । इन्द्रेश्वर महाद्यःया ख कुबिया जात्रा याईपंस लय्ताया ख न्ह्यःने लिउने यानाः तिनी भद्रकाली देवीया ख नाप ल्वाकी । थ्व ख ल्वाकीगुया अर्थ दैवीक संभोग खः ।

लाय्कुलि ख ल्वाकेगु सिधयेका इन्द्रेश्वर महाद्यः ज्वनाः देगलय् यंकी अले भद्रकालीयात नं खतं क्वकया द्यः छेँ तये यंकी । थथे उन्मुक्त भैरवयात नं ख सालाः द्यः छेँ यंकी । थ्व दक्वं ज्याझ्वः धुंकाः ब्रम्हायणी देवीयात बहनी चिराग च्याकाः धिमे बाजं थाना देय् चाःहीका द्यःछेँ तये यंकी ।

जात्रा शुरु जुया च्यान्हु दुकुन्हु द्यः सगं बीगु धकाः पन्तिमितय्स छेँखा पतिकं फुक्कं द्यःयात थाय् पुजा यावनी । थ्व पुजायात बिचाः पुजा नं धाइ । जात्रा जुयाः गुन्हु दुकुन्हु फुक्कं द्यःतय्त थःथगु आशनय् तइ थुकियात द्यः थहां बिज्याःगु धाइ । थुकथं जात्रा नं क्वचाइ ।

द्यः थहां बिज्याः निसें कुहां बिज्याइगु च्यान्हुया ज्याझ्वः जूसा थ्व जात्रा त्रियोदशीनिसे पुन्हि तक झः झः धायेक हनी । थ्व जात्रा त्रियोदशी निसें  पुन्हि तक झः झः धायेक हनी । उकिं सकसित थ्व पन्ति देया जात्रा छक स्वः झायेत इनाप याना ।
#सितु_सैंजू
#Guru rajendra maharjan

narayen

interview

सामान हराएमा no tension by guru rajendra maharjan tangal tole

चपाट टाेलमा स्थापना  भएको चपाट गणेश  हाे। याे गणेशलाई भाकल गरे हराएको सामान भेट्टाई दिने देवता  रुपमा पुजिन्छ। धेरै गणेशकाे बाहन छुचुद्राे भए पनि याे गणेशकाे बाहन बेताल हाे।यसै बेताललाई नै हराएको सामान खाेज्न लगाउन्छ, यहाँका बासिन्दाकाे भनाई छ।

पाटनकाे सिकबहि चामुण्डा

१७०१ अगाडि राजा वरदेवले ललितपुरकाे रक्षा हेतु स्थापना  गरेको सिकबहि चामुण्डा  हाे।बिजयादशमिकाे राति पाटन बासि बज्राचार्य द्वारा गाेप्य चर्यानृत्य साधना गरिन्छ ।

Krishnaa astami

There is perhaps no deity like Lord Krishna in the entire Hindu pantheon who has been so highly honoured by millions of his devotees including great rishis (seers), brave kings and simple souls. Krishna, considered as an incarnation of Lord Vishnu, the Hindu deity of preservation, has a large following in Nepal. His visage is depicted in blue, the traditional colour of Vishnu. His being blue is said to remind his devotees that he is all-pervading and ever-fascinating like the brilliant blue sky.Krishna is also generally regarded as a great god of love and romance. It is also said that thousands and thousands of gopinis (girl-cowhands) were enamoured by the beauty of his bright blue body and lured by the sweet melody of his murali (flute).Lord Krishna is a divine dancer, too. He performed Raasa Leela-the dance of spiritual ecstacy-amidst the gopinis. The posture of Lord Krishna, dancing amidst the gopi girls, is said to represent para brahma, the supreme reality, and the devotees surrounding the Lord are said to represent their intensive desire (through action) for union with the Supreme Being. One of the most enjoyable highlights of the celebration of the birthday of Krishna is not surprisingly the scene of devotees dancing.Devotees of Krishna, particularly women, get up early in the morning on Krishna-astami, which falls on the eighth day of dark forthnight of Bhadra (August-September), and swarm towards the Krishna temple situated at Durbar Square in Lalitpur. The central venue for all kinds of relegious singing and dancing on this auspicious day is the surroundings of the same temple, (King, Siddhi Narasimha Malla built the famed temple, known for the intricate art works on the stone, in 1636 A.D.)
On Krishna-astami the fasting women take active part in the traditional dance performances that take place around the temple. This street show lasts till late night. It is usually accompanied by male madal (drums) drummers.
Lord Krishna is a magic flute player. So he is also called Murali Manohar. It is said that whenever the gopinis hear Lord Krishna playing on his flute they become restless and rush out of their homes leaving behind all their chores incomplete. It is said that merely by playing a tune on his magic flute, he can put his devotees in a trance. Therefore he is always shown in art works with a flute an his hands. Another interesting thing about his image is that he is usually shown with his right leg slightly bent. This image is quite common in Nepal. His standing gesture is said to represent his being involved in nonstop actions to keep everything of the world in order. So the saints and seers have rightly called him a great Karma Yogi, meaning the great man of actions. Bhagavad Geeta is a divine gift from Krishna to all spiritual seekers and followers of his path.

पाटनका बालकुमारी पिठ by guru rajendra maharjan

  १७०१ अगाडि राजा वरदेवले ललितपुरकाे रक्षा हेतु स्थापना  गरेको बालकुमारी देवि  हाे।याे पिठ पाटनकाे क्वाछेँ  ललितपुरकमा रहेकाे छ।याे देवी मयुर माथि  सवार छिन।पाटनका  तान्त्रिकहरुले तारण(mantra)प्रयाेग गरि यहाँ  बस्न बाध्य बनाएका हुन।सुरुमा एकतल्ले बालकुमारी मन्दिरलाई ने.स ९१७ मा ३तल्ले बनाएका हुन।

वव

Patan's Swyat Vairab(श्वेत भैरव)

Nepal's firstly flimhall in Velachay falcha.Front of that falcha there was Vairab temple.That is also called Velachay  Vairab ,it's also called Nandicundi Vairb & it is also called Swyat
Vairab(white vairab).Near this well's stone writting suk sambat 452 . It was made by king Basanta Dev.He establish Khapichay Vairab. In this temple there are many gods like
-Nassa Dya
-Ganesh
-Bindhyantak Vairab
-Akash Vairab
-Surya Dev etc

                          By-
                                Guru Rajendra Maharjan
                                 Patan,Tangal.

-
-

पाटनकाे दक्षिणकालि(दक्षिणेश्वरि कालि)by guru rajendra maharjan

पाटनकाे दक्षिणकालि भनेपछि पाेडे जातिहरुकाे दिप: (मसान) भनी बुझिन्छ । पहिला पहिला यहाँ नख्खु खाेला बग्ने गर्थे रे। यश मन्दिर अगाडि अहिल्य पनि लास जलाइन्छ। याे मन्दिरमा तान्त्रिक हरुले विषेश बलि पुजा गरिन्छ ।फर्पिङकाे दक्षिणकालिलाई तन्त्र मन्त्र यन्त्र द्वारा तान्त्रिक हरुले यहाँ  सारेको भनिन्छ ।पाेडे जाति पनि दुई प्रकार छन।
१)द्य:ला
२)च्यामखल:।

पाटनका वैष्णदेवि

१७०१ अगाडि राजा वरदेवले ललितपुरकाे रक्षा हेतु स्थापना  गरेको वैष्णदेवि  हाे।याे पिठ काठमाडौ र ललितपुरको सिमानामा रहेकाे छ।याे देवी गरुड दाइ बजिजयन्ति माथि  सवार छिन।